Trzy odbicia w lustrze


Zbigniew Zborowski
"Trzy odbica w lustrze"

Lato 1939 roku na Wołyniu jest gorące. Zosia, warszawianka, która do ziemskiego majątku w Załugach koło Włodzimierza przyjeżdża po to, by zarobić korepetycjami na kolejny rok studiów, przeżywa płomienną miłość. Tyle, że do niewłaściwego mężczyzny... Złamana, upokorzona, a do tego w ciąży, nie zauważa ciemnych chmur, jakie gromadzą się nad światem. Burza, która uderza najpierw z Zachodu a potem ze Wschodu rzuca nią, jak szmacianą lalką.
Przez ogarnięty krwawym szaleństwem Wołyń, po beznadzieję powstania warszawskiego, aż na rubieże, gdzie jedynym prawem jest bezprawie - na Ziemie Odzyskane. Otaczająca ją rzeczywistość jest niczym ruchome piaski. Każdy ruch, każda próba ucieczki kończy się jeszcze głębszym osunięciem w otchłań.

Może to skutek klątwy rzuconej na nią jeszcze przed wojną? Zosia przeciwstawia się złu uzbrojona jedynie w miłość. Do swojej córki, do wypróbowanych przyjaciół i… do tajemniczego mężczyzny o oczach anioła, którego wojna zamieniła w demonicznego mściciela. Czy to wystarczy by wygrać i rozwiązać zagadkę przeznaczenia? A jeśli tak, to czy można cofnąć złe fatum? I jaka jest tego cena?